Street Parade, 24/12

Παρέμβαση στη Λεμεσό ενάντια στο ρατσισμό

Ημερίδα: Νεο-Φασισμός στην Ευρώπη και την Κύπρο πορεία, εξέλιξη και σημερινές προκλήσεις

Αντιφασιστική Πρωτοβουλία

Τηλ. 99380819, 99583947

29 Νοεμβρίου 2010

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Ημερίδα: Νεο-Φασισμός στην Ευρώπη και την Κύπρο

πορεία, εξέλιξη και σημερινές προκλήσεις

Η Αντιφασιστική Πρωτοβουλία οργανώνει ημερίδα με τίτλο: Νεο-Φασισμός στην Ευρώπη και την Κύπρο. Πορεία, εξέλιξη και σημερινές προκλήσεις.

Σάββατο 11 Δεκεμβρίου 2010

Πολυδύναμο Κέντρο Λευκωσίας (παρά την Πύλη Αμμοχώστου)

14:00 – 20:00 

Το επίκαιρο θέμα του νέο-φασισμού θα απασχολήσει την ημερίδα για την εμφάνιση, την πορεία και την εξέλιξη της φασιστικής απειλής στην Ευρώπη και την Κύπρο. Πανεπιστημιακοί, ερευνητές, εκπαιδευτικοί και πολιτικοί παρουσιάζουν την ιστορική πορεία και αναλύουν το φαινόμενο στο χτες και το σήμερα με σκοπό την ανάδειξη των πολλαπλών εκφράσεών του και την σχέση του με τις σημερινές προκλήσεις που αντιμετωπίζει η Ευρωπαϊκή και Κυπριακή κοινωνία.

Στόχος της ημερίδας πέρα από την παρουσίαση και ανάλυση ιστορικών και σύγχρονων στοιχείων, είναι η συζήτηση για την κατανόηση του φαινομένου, τους τρόπους και τις δυνατότητες ενημέρωσης και αντιμετώπισης των διαφόρων εκφράσεών του σήμερα.

Στον χώρο της εκδήλωσης θα υπάρχει έκθεση φωτογραφίας και θα γίνονται προβολές, ενώ στο διάλειμμα θα προσφερθούν φαγητό και ποτά.

Πρόγραμμα Ημερίδας

14:10 – 14:30  Εισαγωγή Ημερίδας:

Σταύρος Τομπάζος, Πανεπιστήμιο Κύπρου

14:30 – 15:15  Πρώτο Μέρος: Ιστορική Παρουσίαση

Ρολάνδος Κατσιαούνης, Ιστορικός

Μακάριος Δρουσιώτης, Δημοσιογράφος-Ερευνητής

Τάκης Χατζηδημητρίου, Πολιτικός 

15:15 – 16:00  Συζήτηση

Συντονισμός: Μιχάλης Μιχαήλ, Δημοσιογράφος-Ερευνητής

16:00 – 17:00   Διάλειμμα

17:10 – 17:30  Εισαγωγή δεύτερου μέρους

Αντώνης Έλληνας, Πανεπιστήμιο Κύπρου

17:30 – 18:30  Δεύτερο Μέρος: Προκλήσεις του Σήμερα

Νίκος Τριμικλινιώτης, Παρατηρητήριο κατά του Ρατσισμού και της Ξενοφοβίας

Δώρος Πολυκάρπου, Κίνηση για Ισότητα, Στήριξη, Αντιρατσισμό

Γρηγόρης Ιωάννου, Εκπαιδευτικός-Ερευνητής

Πάυλος Πάυλου, Εκπαιδευτικός-Ερευνητής

18:30 – 19:00  Συζήτηση

Συντονισμός: Κωνσταντίνα Ζάνου, Ιστορικός  

τριήμερο εκδηλώσεων της ένωσης αναρχικών

Η αστυνομία καλύπτει τους φασίστες και συγκαλύπτει εγκλήματα μίσους

Ανακοίνωση Τύπου ΚΙΣΑ

Αιτητής ασύλου, η υπόθεση ασύλου του οποίου εκκρεμεί στο Ανώτατο Δικαστήριο, μετέβηκε στο ΤΑΕ Λάρνακας για να καταγγείλει κακοποίηση του από φασίστες και αντί βοήθειας συνελήφθηκε για «παράνομη» παραμονή και τελεί υπό κράτηση με σκοπό την απέλασή του. 

Το βράδυ της Παρασκευής, 5/11/10, μετά τη φασιστική επίθεση στο φεστιβάλ “Rainbow,” το θύμα μαζί με τρείς άλλους φίλους και συμπατριώτες του, οι οποίοι καμία σχέση δεν είχαν με το φεστιβάλ, περπατούσαν στην περιοχή των Φοινικούδων στη Λάρνακα, όταν δέχτηκαν επίθεση αρχικά με σπρέι και στη συνέχεια με ρόπαλα. Τα θύματα μεταφέρθηκαν από φίλο τους στο Γενικό Νοσοκομείο Λάρνακας, ο οποίος ενημέρωσε αμέσως και το ΤΑΕ Λάρνακας για την επίθεση. 

Το ΤΑΕ Λάρνακας, σύμφωνα με πληροφορίες μας, πήρε τα στοιχεία των θυμάτων από το Νοσοκομείο και έκτοτε επικοινώνησε επανειλημμένα μαζί με τα δύο θύματα που δεν είχαν άδεια διαμονής, όχι όμως με το τρίτο άτομο που έχει άδεια διαμονής, για να τα πείσει δήθεν να δώσουν κατάθεση σε σχέση με την κακοποίησή τους. 

Τελικά, το ένα από τα τρία θύματα μετέβηκε χθες στο ΤΑΕ Λάρνακας για να δώσει κατάθεση και κάτω από «παράξενες» συνθήκες υπόγραψε μια πολύ σύντομη δήλωση στα αγγλικά ότι δεν έχει παράπονο για την κακοποίησή του και στη συνέχεια συνελήφθηκε για να απελαθεί στη χώρα καταγωγής του.

Στο παρόν στάδιο και αν και η υπόθεση ασύλου του εκκρεμεί στο Ανώτατο Δικαστήριο, το θύμα βρίσκεται υπό απέλαση και η υπόθεση στην αστυνομία σε σχέση με επίθεση εναντίον του έκλεισε, αφού η αστυνομία εξασφάλισε κατάθεση ότι ο ίδιος «δεν έχει παράπονο».

Ενόψει των πιο πάνω, η ΚΙΣΑ καταγγέλλει ότι η αστυνομία συνεχίζει να καταβάλλει προσπάθεια προστασίας των φασιστών και να ακολουθεί τακτική συγκάλυψης των πραγματικών γεγονότων γύρω από τα εγκλήματα εθνοτικού και ρατσιστικού μίσους που έχουν διαπραχθεί την περασμένη Παρασκευή στη Λάρνακα.

Ενόψει των πιο πάνω, η ΚΙΣΑ ζητά:

1. Την άμεση απελευθέρωση του θύματος.

2. Να δοθεί ασυλία σε όσους μετανάστες/τριες έχουν κακοποιηθεί για να μπορούν, ανεξάρτητα από το νομικό καθεστώς τους, να προχωρήσουν σε καταγγελίες στην αστυνομία σε σχέση με την κακοποίησή τους.

3. Να αναλάβει τη διερεύνηση των σχετικών ποινικών υποθέσεων το ΤΑΕ Αρχηγείου.

4. Να διεξαχθεί ανεξάρτητη έρευνα γύρω τόσο από τα γενικότερα γεγονότα, καθώς και την ρατσιστική επίθεση που δέχτηκε το Φεστιβάλ την περασμένη Παρασκευής 

ΚΙΣΑ, 10/11/10

Fascist Raid on The Rainbow Festival

Ενημέρωση επίσης στους πιο κάτω συνδεσμους:

Φάλιες

Πλανόδιο Στέκι Δρόμου


Διαβάστε επίσης:

Radical desire



και δείτε:

παρέμβαση Κουλία στο συνέδριο του κινήματος ελληνικής αντίστασης 

"Ήρτεν μου flashback το 74"

"'Εκλεψά" το που δαμέ. Νομίζω λαλεί τα ούλλα....

Ο/Η Κυπραία του κόσμου είπε...

Ήμουν τζαμέ εψές αγαπητέ Κυπρολέων. Εθελεν η κόρη μου να την πάρω να βοηθήσει στο Φεστιβάλ μετά που την χαρά που της έδωσεν η συνεισφορά της στο φεστιβάλ της Λευκωσίας την περασμένη Κυριακή. Που ήταν φέτος όμορφο τζε χαλαρό, για πρώτη φορά με πολλούς Κυπραίους, συμπεριλαμβανομένων τουρκοκύπριους. Εκυκλοφόραν πολλύς κόσμος με stickers του accept. Τζε οι μετανάστες χαρούμενοι, άνετοι τζε αληθινοί. Άρεσεν μου που έν είχαν μόνο παραδοσιακά της χώρας τους αλλά επαίξαν τζε rock bands με σύγχρονη μουσική.

Εψές για μένα το πιό συγκινητικό κομμάτι, ήταν που ετραουδήσαν δκυό κοπέλλες. Η πρώτη μια Φιλιπpινέζα γνωστή φυσιογνωμία στην Λευκωσία, σχεδόν μεσίλικας, που ετραούδισεν το "τρένο" της Άννας Βύσση. Τζε αμέσως μετά μιαν νεαρή, εφάνηκεν μου Σριλανκέζα είπεν "το γιασεμί στην πόρτα σου" με την πιό συναρπαστική ερμηνεία που άκουσα.

Μπροστά που την σκηνή εκάθουνταν καμπόσες γεναίτζιες παλαιστίνιες με τα μωρά τους τζε δίπλα μιά παρέα κορούων που τες έξερα, 8-10 χρονών, εβουρούσαν τζε επαίζαν μες στην χαρά. Τούτες εθωρούσα την ώρα που εμπουκάραν πάνω στην σκηνή οι Ελαμίτες με τίς σημαίες ρόπαλα. Οι κορούες τρομοκρατημένες εβουρήσαν τζε εμπήκαν σε ένα κιόσκι για τα αναψυχτικά. Εμπήκα τζε εγώ μαζί τους τζε έκλεισα την πόρτα τζε το παράθυρο, για να τες προστατεύσω που τες πέτρες τζε τες καρέκλες. Μέσα ολοσκότεινα έξω κανονικός πόλεμος.

Η μια η μιτσιά εκράτεν ένα μωρό στην αγκαλιά της που εσπάραζεν στο κλάμα. «Ποιό εν τούτο το μωρό» ρωτώ την. «Εν ηξέρω» λαλεί μου, «έδωσεν μου το μια μάνα την ώρα που έμπενα. Οι πέτρες εφακούσαν πάνω στο μεταλλικό κιόσκι τζε εχαρκούσουν ότι ήταν σφαίρες. Ήρτεν μου flashback το 74 που εβρέθηκα στην μέση της μάχης του εφεδρικού στο Πραξικόπημα. Το κιόσκι άρκεψεν να σούζετε - εφοήθηκα άμπα τζε γείρει τζε τσιλήσουν τα μωρά τα ψυγεία. άνοιξα την πόρτα τζε εφώναζα "σταματάτε έσιει μωρά" εγύρεψα βοήθεια που αστυνομία ..τίποτε. Εσύναξα τα μωρά κοντά μου τζε εβούρησα μαζί τους τζε έφκαλα τα που το κακό.

'Αμαν εξομακρύναμε έκατσα τα σε μιαν καφετερία. Ήρταν τα γκαρσόνια που πάνω μας να μας φέρουν νερό τζε να μας βοηθήσουν. Που την βουλγαρία είπαν μας. Τα μωρά ετρέμαν σαν τα πουλλούδκια. Θέλω να φύω που τούτην την χώρα ελάλεν η μεγαλύτερη τζε έκλεε.

Όπως εκαθούμασταν επεράσαν που δίπλα μας τα παιδκιά του τουρκοκυπριακού συγκροτήματος με τες κιθάρες τους. Έδειξα τους στα μωρά - εχάρηκα που εφέφκαν σώοι. Τζε συνειδητοποίησα ότι έχω τους μιαν έννοια τους τουρκοκύπριους που έρκουντε ποδά. Εδκιέβασα σήμερα στη εφημερίδα ότι εστήσαν τους καρτέρι τζε εμασιερώσαν το ένα....

……..

Εν θέλω να το μάθουν τα μωρά μου..

…………………………

Καληνύχτα Κεμαλ.

Επίθεση φασιστοειδών στο Rainbow

Φασίστες επιτέθηκαν στο φεστιβάλ Rainbow ΄πόψε στη Λάρνακα. Περίπου 200 φασίστες, οι οποίοι εκάμναν πορεία ενάντια στους μετανάστες, επιτέθηκαν στο φεστιβάλ ρίχνοντας πέτρες, καρέκλες τζιε τραπέζια εναντίων των ατόμων που συμμετείχαν στο φεστιβάλ, το οποίο έγινε στη Λάρνακα τη συγκεκριμένη μέρα τζιε ενώ θα γινόταν η πορεία των εθνικιστών, προκειμένου να δείξει ότι μετανάστριες/ τες, Τ/Κ τζιε Ε/Κ μπορούμε να ζήσουμε μαζί, ίσα.

Οι φασίστες εμασσιερώσαν έναν Τ/ Κ τζιε έναν Παλαιστίνιο που βρίσκονται τωρά στο νοσοκομείο. Συγκεκριμένα, ο Τ/Κ εν στο χειρουργείο. Εν εδιστάσαν να προσπαθήσουν να επιτεθούν με πέτρες τζιε σε μικρά παιδιά που εσυμμετείχαν στο φεστιβάλ. Ακόμα, επεριέλουσαν με κότζινη πογιά τον κόσμο του φεστιβάλ. Οι μπάτσοι που ήταν τζιαμέ (πάντα σε πορείες η αστυνομία εν τζιαμέ τζιε κλείει το δρόμο) εκρατήσαν στάση μάλλον παθητική, η οποία ήταν προς όφελος των φασιστοειδών. Τελικά, εσυλλάβαν τέσσερα άτομα που τους συμμετέχοντες στο φεστιβάλ τζιε έναν φασίστα...

Διάφορα ερωτηματικά προκύπτουν που το ρόλο της αστυνομία στα επεισόδια... 

Κατ' αρχάς, αφού η αστυνομία ήταν ήδη τζιαμέ, πώς τζιε γιατί οι φασίστες εκαταφέραν τζιε επαρεισφρήσαν στο φεστιβάλ?

Κατά τη διάρκεια των συγκρούσεων, η αστυνομία τί ρόλο διαδραμάτισε? Γιατί η παθητική της στάση? Που φόβο ή προς διευκόλυνση των φασιστοειδών?

Πώς επροέκυψαν οι συλλήψεις τεσσάρων συμμετεχόνταν στο φεστιβάλ ενώ ένας μόνο φασίστας εσυνελήφθηκε?

Δυστυχώς, σε τούντον τόπο που εκαταστρέψαν ήδη οι φασίστες, εν βάλλουμε μυαλό. Κάποιοι εν φαίνεται να συνειδητοποιούν ότι εν οι φασίστες που μας εφτάσαν σε τούντο σημείο. Τζιε έτσι, οι φασίστες αναπαράγονται. Τζιε αποσαθρύνονται. Τούτο εν το αποτέλεσμα όμως άμα στο βιβλίο της μουσικής της Α τάξης του δημοτικού τα μισά τραούθκια εξυμνούν το στρατό τζιε τον πόλεμο. Τούτο εν το αποτέλεσμα άμα τα εξάχρονα διδάσκονται "εν δυο τα στρατιωτάκια", ότι πρέπει να σκοτώνουμε τζιε να σκοτωνούμαστε στον πόλεμο, ότι οι Τούρτζοι, έτσι, γενικά, εν οι εχθροί μας. Τούτα εν τα αποτελέσματα άμα τα μωρά μας διδάσκονται για την "ηρωική ΕΟΚΑ" τζιε όι το ρόλο της ΕΟΚΑ Β στον πόλεμο του '74. Τούτα εν τα αποτελέσματα της ελληνοκεντρικής, εθνι(κι)στικής τζιε χριστιανικής παιδείας που μας επιβάλλουν στα σχολεία.

Γιατί άμα ως παιδιά στα σχολεία διδασκούμαστε τα πιο πάνω τζιε άμα ως παιδί τύχει σου τζιε μια οικογένεια που σε γαλουχεί με τα πιο πάνω τζιε άμα για διάφορους λόγους νιώθεις τζιε ασήμαντος, περιθωριοποιημένος τζιε παραγκωνισμένος τζιε άμα εν τύχει να συναντήσεις ένα άλλο άτομο να σου πει θκιο διαφορετικά πράματα, ή να ανοίξεις ένα βιβλίο να θκιαβάσεις δκιο κουβέντες άλλωσπως, αλλά τύχει να βρεθούν στο δρόμο σου κάποιοι να σε κάμουν να νιώσεις ότι "ανήκεις" κάπου, ότι μαζί τους εν να είσαι κάποιος σημαντικός, ότι μπορεί να γίνεις ήρωας τζιε να εκπληρώσεις ούλλα τα "ιδανικά", ούλλες τις μαλακίες με τις οποίες σου εγεμώναν τα μυαλά στο σχολείο, τότε εν εν έκπληξη πώς τόσοι νεαροί καταλήγουν φασίστες τζιε μάλιστα νιώθοντας περήφανοι για τούτο.

Εν ιξέρω τί άλλο να πω, να γράψω, να σκεφτώ...

Άμα εφτάσαμε στο σημείο οι φασίστες να επιτίθενται ανεμπόδιστοι σε ένα φεστιβάλ όπως το Rainbow, με τόσο κόσμο, με τόσα παιδιά τζιε να μασσιαιρώνουν ανθρώπους, ενώ η αστυνομία συλλαμβάνει τα άτομα που δέχονται την επίθεση... μυρίζει μπαρούτι... Θυμίζει τζαιρούς που κατά τ' άλλα προσπαθούμε να αφήκουμε πίσω μας, να ξεπεράσουμε... αλλά...

Την Παρασκευή ξανασταματούμε τους φασίστες στον δρόμο!

Την επόμενη Παρασκευή, 5 Νοεμβρίου 2010, το Κίνημα Ελληνικής Αντίστασης με τη συμμετοχή του “Παγκύπριου Αντικατοχικού Κινήματος” (ΠΑΚ) και της “Κίνησης για τη Σωτηρία της Κύπρου” διοργανώνει στη Λάρνακα συγκέντρωση και πορεία εναντίον της λαθρομετανάστευσης. 

Η σχετική ανακοίνωση βρίσκεται εδώ http://antistasi.org/?p=11349. Ακολούθως, στην τελευταία τους ανάρτηση εδώ http://antistasi.org/?p=11383 αναφέρονται στην ΚΙΣΑ με ύβρεις και επιτρέποντας και υπερθεματίζοντας απειλές στα σχόλια της ανάρτησης. Διευκρινίζουν επίσης ότι η διαμαρτυρία τους καταφέρεται, όχι μόνο ενάντια στη λαθρομετανάστευση όπως ήταν στην αρχική ανακοίνωση, αλλά "κατά των μεταναστών, που αφαιμάσσουν την Πατρίδα και χαρακτηρίζονται λαθραίοι και μη". 

Υπενθυμίζουμε ότι η ΚΙΣΑ εξέδωσε ανακοίνωση για τις δύο αυτές εκδηλώσεις (εδώ: http://falies.com/2010/10/27/ανακοίνωση-της-κισα-για-το-κίνημα-ελλη/) και ότι την ίδια μέρα που διοργανώνεται η πορεία ενάντια στις/στους μετανάστες διοργανώνεται και φεστιβάλ Rainbow στην παραλία των Φοινικούδων. 

Συμμετέχοντας στο φεστιβάλ Rainbow δίνουμε μια απάντηση στον πόλεμο που κηρύσσεται ενάντια στην παρουσία των μεταναστριών και μεταναστών. 

Προωθήστε!

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Η Αντιφασιστική Πρωτοβουλία παρατηρεί με ιδιαίτερη ανησυχία την εθνικιστική υστερία στη δημόσια σφαίρα τις τελευταίες βδομάδες και αγωνιά για τις επιπτώσεις της στην πορεία αυτού του τόπου τόσο σε σχέση με την υφιστάμενη διαδικασία επανένωσης της χώρας στη βάση της δικοινοτικής διζωνικής ομοσπονδίας όσο και για την εμβάθυνση της δημοκρατίας γενικότερα. 

Το ΕΛΑΜ, η νεοναζιστική οργάνωση που εμφανίστηκε τα τελευταία χρόνια στην Κύπρο προσπαθεί να αξιοποιήσει το διάχυτο αυταρχικό εθνικισμό και να τον κεφαλαιοποιήσει πολιτικά, συγκροτώντας για πρώτη φορά μετά το 1974 ένα ανοιχτά φασιστικό πόλο. Με σύνθημα “Κύπρος γη ελληνική” επιτίθεται φραστικά και ενίοτε και βίαια σε όποιον θεωρήσει ότι δεν πληροί τα “εθνικά” κριτήρια. Μετανάστες, Τουρκοκύπριοι αλλά και όσους αποκαλεί “Νεοκύπριους” γίνονται στόχοι των ρατσιστικών τους επιθέσεων. Επικαλείται τον Γρίβα και την ΕΟΚΑ Β και αντιμάχεται με σθένος τόσο την προσέγγιση Ελλάδας-Τουρκίας όσο και την επαναπροσέγγιση των κοινοτήτων στην Κύπρο.

Το ΕΛΑΜ όμως δεν είναι απλά μια άλλη εθνικιστική, αντι-ομοσπονδιακή τάση από αυτές που ενυπάρχουν μέσα στα πλείστα κοινοβουλευτικά κόμματα, ούτε απλά μια άλλη εθνικιστική οργάνωση που εκφράζει μίσος απέναντι σε αυτό που αποκαλεί “προαιώνιο εχθρό του έθνους”. Πρόκειται για μια νεο-φασιστική οργάνωση στα πρότυπα των Νεοναζί της Γερμανίας και της Χρυσής Αυγής της Ελλάδας. Με παραστρατιωτικές λογικές, με βαθύτατα ρατσιστικές αντιλήψεις και με επιθετικές διαθέσεις, συνοδευόμενες από άκρατη βία. Το Δεκέμβρη του 2009 αποπειράθηκε να παρελάσει στους κεντρικούς δρόμους της Λευκωσίας ενάντια στους μετανάστες αλλά εμποδίστηκε από τη μεγάλη αντιφασιστική διαδήλωση που έστειλε το μήνυμα ότι η κοινωνία δεν προτίθεται να ανεχτεί τη δημιουργία κλίματος ξενοφοβίας, ρατσισμού και τρομοκρατίας. Σήμερα με περίσσιο θράσος θα δοκιμάσουν να παρελάσουν προς το προεδρικό ενάντια σε αυτό που αποκαλούν “στρατηγική υποχωρήσεων” στο κυπριακό.

Θεωρούμε αυτή την κίνηση μια πρόκληση για την ίδια τη κοινωνία και για την οποία θα πρέπει να υπάρξει απάντηση. Ως Αντιφασιστική Πρωτοβουλία παρακολουθούμε την αναβίωση του φασισμού στην Κύπρο και πιστεύουμε ότι η κοινωνία θα πρέπει να αντιδράσει. Σε αυτά τα πλαίσια προγραμματίζουμε μέσα στο επόμενο διάστημα μια μεγάλη αντιφασιστική κινητοποίηση με στόχο να στείλουμε το ξεκάθαρο μήνυμα ότι δεν πρόκειται σε καμιά περίπτωση να ανεχτούμε τυχόν επιστροφή στην περίοδο της φασιστικής τρομοκρατίας που κορυφώθηκε με το πραξικόπημα και την εισβολή του 1974.

Αντιφασιστική Πρωτοβουλία

8/10/2010

ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΓΩΓΟΥ-ΠΑΕΙ,ΑΥΤΟ ΗΤΑΝ

Holden - Ce Que Je Suis

ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΕ ΔΡΑΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΙΣΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΔΟΜΗ ENAR ΚΥΠΡΟΥ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΑ ΡΑΤΣΙΣΤΙΚΑ ΜΕΤΡΑ ΚΑΙ ΤΗ ΞΕΝΟΦΟΒΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΗΣ ΓΑΛΛΙΚΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ

Την Δευτέρα, 6/9/10, ο N. Sarkozy θα πραγματοποιήσει συνάντηση κορυφής με διάφορους Ευρωπαίους υπουργούς στο Παρίσι με σκοπό να κληθούν κι άλλες ευρωπαϊκές κυβερνήσεις να στηρίξουν τη ρατσιστική πολιτική της Γαλλίας ενάντια στους Ρόμα και να την επεκτείνουν και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Η ΚΙΣΑ και η εθνική δομή ENAR Κύπρου καταδικάζουν αυτή τη ρατσιστική πολιτική και διοργανώνουν πορεία διαμαρτυρίας τη Δευτέρα, 6 Σεπτεμβρίου 2010 μπροστά από τη Γαλλική πρεσβεία στη Λευκωσία στις 5.00μ.μ. Αυτή η δράση είναι μέρος πανευρωπαϊκής κινητοποίησης με επικεφαλής το ENAR και τη στήριξη άλλων ευρωπαϊκών δικτύων. 

Αυτό το σαββατοκύριακο θα σταλεί σχετικό ψήφισμα σε όλες τις οργανώσεις που ενδιαφέρονται να συμμετάσχουν σε αυτή τη συλλογική δράση. Το ψήφισμα θα τυπωθεί και θα διανεμηθεί κατά τη διάρκεια της πορείας διαμαρτυρίας τη Δευτέρα. 

Καλούμε λοιπόν όλες τις οργανώσεις να κινητοποιήσουν όσο το δυνατό περισσότερο κόσμο για τη πορεία διαμαρτυρίας τη Δευτέρα και να συνυπογράψουν το ψήφισμα και να το στείλουν, το αργότερο, μέχρι τη Δευτέρα, 6 Σεπτεμβρίου στις 1.00μ.μ.

Για περισσότυερη ενημέρωση, μπορείτε να επισκεφτείτε τους ακόλουθους συνδεσμους:

http://www.enar-eu.org/Page_Generale.asp?DocID=25135&langue=EN

http://www.migreurop.org/article1751.html

http://www.acrr.ro/index.php?page=stire&id_stire=70

Ευχαριστούμε

ΚΙΣΑ και εθνική δομή ENAR Κύπρου

KISA & ENAR CYPRUS CALL ON ACTION AGAINST

THE DISCRIMINATORY MEASURES AND XENOPHOBIC POLICY OF THE FRENCH GOVERNMENT

On Monday, 6/9/10, N. Sarkozy will organise a summit with several European ministers in Paris to call on other EU governments to support France 's racist policy towards Roma and extend it to other EU countries. KISA and ENAR Cyprus strongly oppose this racist policy and organise a protest action on Monday 6th September, 2010 in front of the French Embassy in Nicosia at 5.00 p.m. This action is part of a pan-European mobilisation led by ENAR and supported by other European networks. 

A resolution paper will be sent this weekend to all organisations interested in taking part to this collective action. It will be printed and distributed during the demonstration on Monday.

We therefore ask all the organisations to mobilize as much people as possible for the demonstration on Monday and to co-sign the declaration and send it, at the latest, by Monday, 6th of September at 1.00 p.m.

For more info, you can use the following links:

http://www.enar-eu.org/Page_Generale.asp?DocID=25135&langue=EN

http://www.migreurop.org/article1751.html

http://www.acrr.ro/index.php?page=stire&id_stire=70

Thank you 

KISA and ENAR Cyprus

πολιτιστική εκδήλωση

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 3 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ ΠΛ. ΦΑΝΕΡΩΜΕΝΗΣ
ΕΝΑΡΞΗ 19:00
ΠΡΟΒΟΛΗ ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ "VIVIR LA UTOPIA" (Για την Ισπανική Επανάσταση του 36΄και τον ρολο των αναρχικών)
ΜΟΥΣΙΚΗ
ΕΝΤΥΠΟ ΥΛΙΚΟ
ΚΑΦΕΔΕΣ & ΤΣΑΓΙΑ ΑΠΟ ΑΓΡΟΤΙΚΟΎΣ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΌΥΣ - ΚΟΛΛΕΚΤΙΒΕΣ ΚΑΙ ΚΥΠΡΙΑΚΑ ΧΩΡΙΑΤΙΚΑ ΠΟΤΑ

(http://enosianarxikon.blogspot.com/)

26 μέτρα καθεδρικός?

Cyprus falls foul of ECHR over Kurds - Cyprus Mail

Cyprus falls foul of ECHR over Kurds - Cyprus Mail

ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΓΩΓΟΥ-ΘΑ ΓΕΝΝΗΘΩ

ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΓΩΓΟΥ-ΚΑΝΕΙΣ ΔΕ ΘΑ ΓΛΥΤΩΣΕΙ

ήταν ανάγκη!

Αστυνομική επίθεση στους διαμαρτυρόμενους στη λεωφόρου Βύρωνος Κούρδους της Συρίας (Συνέχεια)

Σύνολο 26 απελάσεις μέχρι στιγμής από την Παρασκευή. Κάποια από αυτά τα άτομα τα έχουν "παραλάβει" ήδη οι καθεστωτικές αρχές της Συρίας... Άνθρωποι, οι οποίοι ήλθαν στην Κύπρο για να ζητήσουν προστασία...

Τελικά, είχαμε και μία υπόθεση που έγινε σε ένα από τους συλληφθέντες - κρατούμενους συνέντευξη σε σχέση με το αίτημα ασύλου του και αναμένεται η σχετική απάντηση - οι "συνοπτικές διαδικασίες" για τις οποίες βιάστηκα να μιλήσω και βιάστηκα επίσης να αποσύρω ...

2010 Αστυνομική επίθεση στους διαμαρτυρόμενους στη λεωφόρου Βύρωνος Κούρδους της Συρίας (Συνέχεια)

25 περίπου Κούρδοι της Συρίας απελάθηκαν την Παρασκευή το απόγευμα, αφού το Υπουργείο Εσωτερικών εξέδωσε εναντίον τους διατάγματα κράτησης κι απέλασης. Κατά τ' άλλα, οι μαζικές απελάσεις απαγορεύονται και η Γερμανία έχει σταματήσει τις απελάσεις Κούρδων της Συρίας, αφού υπάρχουν βάσιμα στοιχεία ότι πολλοί από τους αναγκαστικά επαναπατρισθέντες είτε φυλακίζονται και βασανίζονται από τις αρχές της Συρίας είτε "εξαφανίζονται." Κούρδοι της Συρίας που είχαν απελαθεί στο παρελθόν από την Κυπριακή "Δημοκρατία" επίσης φυλακίστηκαν και βασανίστηκαν και άλλοι "εξαφανίστηκαν." Αυτά έχουν τεθεί υπόψη του Υπουργείου Εσωτερικών και της Υπηρεσίας Ασύλου, αλλά η ίδια πολιτική συνεχίζεται...

Ανακοίνωση τύπου - Αστυνομική επίθεση στους πρόσφυγες διαδηλωτές

Στις 3 π.μ. σήμερα η Aστυνομία Κύπρου, και πιο συγκεκριμένα η Υπηρεσία Αλλοδαπών και Μετανάστευσης και η Μηχανοκίνητη Μονάδα Άμεσης Δράσης, πραγματοποίησαν «επιχείρηση» ενάντια στους πρόσφυγες Κούρδους της Συρίας που πραγματοποιούσαν από τις 17/5/10 εκδήλωση διαμαρτυρίας στην οδό Βύρωνος απέναντι από το «Σπίτι της Ευρώπης», σε σχέση με την μη παραχώρηση προστασίας σε αυτούς από την Κυπριακή Δημοκρατία. 

Η αστυνομία με τη χρήση βίας συνέλαβε όλους τους διαδηλωτές – 200 άτομα περίπου, ανάμεσά τους γυναίκες και 50 περίπου παιδιά: αστυνομικοί, τρομοκρατώντας τους διαδηλωτές και ιδιαίτερα τα παιδιά που εκείνη την στιγμή κοιμόντουσαν, έσκισαν με μαχαίρια τα αντίσκηνα και προχώρησαν σε μαζικές και αδιάκριτες συλλήψεις. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι, όπως μας έχει καταγγελθεί, κατά τη διάρκεια των συλλήψεων αστυνομικός έσυρε γυναίκα διαδηλώτρια στο χώμα, άλλος χαστούκισε ανήλικο και τρίτος χτύπησε στο κεφάλι με το κλομπ διαδηλωτή, ο οποίος βγήκε από το αντίσκηνό του για να δει τι συνέβαινε. Στη συνέχεια, οι αστυνομικοί μετέφεραν τους συλληφθέντες διαδηλωτές, ανάμεσά τους και παιδιά ηλικίας οκτώ μηνών – 17 χρονών, στα γραφεία της ΜΜΑΔ, όπου έγινε έλεγχος των χαρτιών τους. Ανάμεσα στους συλληφθέντες υπήρχαν και τραυματίες, οι οποίοι όμως δεν μεταφέρθηκαν στο νοσοκομείο για εξέταση. 

Η ΚΙΣΑ καταδικάζει την επιχείρηση της αστυνομίας, η οποία αποσκοπούσε στη διάλυση της ειρηνικής διαμαρτυρίας των Κούρδων διαδηλωτών. Ιδιαίτερα καταδικάζουμε τις συλλήψεις παιδιών και γυναικών. 

Επίσης, καταδικάζουμε το γεγονός ότι η Αστυνομία δεν επέτρεψε στη ΚΙΣΑ να επισκεφθεί τους κρατούμενους.

Η ΚΙΣΑ ζητά από όλες τις αρμόδιες αρχές άμεση διερεύνηση των καταγγελιών σε σχέση με τη χρήση αστυνομικής βίας και με τις συλλήψεις γυναικών και παιδιών. 

Η ΚΙΣΑ για ακόμα μια φορά τονίζει ότι τυχόν απελάσεις Κούρδων της Συρίας και ιδιαίτερα μετά από τα σημερινά γεγονότα, θα οδηγήσουν πιθανότατα σε φυλάκιση ή/ και βασανιστήρια ή/ και απάνθρωπη ή/ και εξευτελιστική μεταχείριση των υποχρεωτικά επαναπατρισθέντων.

Τέλος, η ΚΙΣΑ καλεί το Υπουργείο Εσωτερικών να δώσει οδηγίες για άμεση απελευθέρωση των κρατουμένων και παραχώρηση άδειων παραμονής σε αυτούς και τις οικογένειές τους. Επίσης, καλούμε το Υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων να διασφαλίσει πραγματική πρόσβαση των ατόμων αυτών στην αγορά εργασίας.

ΚΙΣΑ, 11 Ιουνίου 2010

Αστυνομική επίθεση στους Κούρδους της λεωφόρου Βύρωνος (200 συλλήψεις) (Συνέχεια)

Αφέθηκαν πριν από λίγο ελεύθερες οι γυναίκες και τα παιδιά. Επίσης, αφέθηκαν ελεύθεροι όσους οι αιτήσεις ασύλου εκκρεμούν ακόμη. Οι πληροφορίες για συνοπτικές διαδικασίες εξέτασης αιτήσεων ασύλου δεν ευσταθούν τελικά και απολογούμαι για τη βιαστική κίνηση δημοσίευσης τέτοιων πληροφοριών. Υπήρξε όμως χρήση αστυνομικής βίας, ακόμα και σε παιδιά και γυναίκες...

Αστυνομική επίθεση στους Κούρδους της λεωφόρου Βύρωνος (200 συλλήψεις)

Στις 3π.μ. η ΥΑΜ τζιε η ΜΜΑΔ έκαμαν "επιχείρηση" στο χώρο της διαδήλωσης τζιε συνέλαβαν όλους τους διαδηλωτές (200 άτομα, περίπου, ανάμεσά τους 50 περίπου παιδιά τζιε 23 γυναίκες). Βρίσκονται στα γραφεία της ΜΜΑΔ, όπου ελέγχουν τα χαρτιά τους. Όσους διαπιστώθηκε ότι εκκρεμούν οι αιτήσεις ασύλου τους αφέθηκαν ελεύθεροι & όσοι δεν έχουν χαρτιά/ απορρίφθηκαν οι αιτήσεις τους οδηγήθηκαν υπό κράτηση με σκοπό την απέλαση.

Ανακοίνωση τύπου - €1000 δημόσιο βοήθημα για περίοδο δύο μηνών σε μονογονεϊκή οικογένεια με τρία παιδιά εκ των οποίων δύο με αναπηρίες

Αιτήτρια ασύλου, μονογονιός με τρία εξαρτώμενα παιδιά, δύο από αυτά ανάπηρα, παραμένουν χωρίς κανένα οικονομικό πόρο για τη διαβίωσή τους, αφού οι «Υπηρεσίες Κοινωνικής Ευημερίας» έχουν διακόψει το δημόσιο βοήθημα που τους παραχωρείτο επειδή η μητέρα δεν μπόρεσε, λόγω των οικογενειακών της καταστάσεων, να βρει εργασία. 

Τα δύο ανάπηρα παιδιά της αναφερόμενης οικογένειας δεν μπορούν να αυτοεξυπηρετηθούν και χρειάζονται συνεχή φροντίδα. Πιο συγκεκριμένα, η μία κόρη είναι ανάπηρη, αφού και τα δύο της χέρια έχουν ακρωτηριαστεί ως αποτέλεσμα βομβαρδισμών στο Λίβανο, και ο γιος παρουσιάζει νοητική στέρηση. 

Περί το τέλος Απριλίου η οικογένεια έλαβε ως δημόσιο βοήθημα το ποσό των €1000 για κάλυψη των αναγκών της σε διατροφή και στέγη για τους μήνες Μάρτιο και Απρίλιο! Στη συνέχεια ενημερώθηκε ότι το δημόσιο βοήθημα που τους παραχωρείτο θα διακοπεί γιατί δεν είχαν πεισθεί οι Υπηρεσίες Κοινωνικής Ευημερίας ότι καταβάλλει ουσιαστική προσπάθεια να εργοδοτηθεί.

Η αναφερόμενη αποτάθηκε επανειλημμένα στο Τμήμα Εργασίας για αναζήτηση εργασίας, αλλά το Τμήμα Εργασίας την ενημέρωσε ότι δεν μπορεί να τη βοηθήσει, αφού, ως αιτήτρια ασύλου, έχει περιορισμένη πρόσβαση στην αγορά εργασίας και ο μόνος τομέας στον οποίο έχει πρόσβαση και υπάρχουν προσφορές εργασίας είναι η γεωργοκτηνοτροφία, τομέας όπου οι εργαζόμενοι καλούνται να διαμένουν στο χώρο εργασίας τους, σε μη αστικές περιοχές. Κάτι τέτοιο είναι προφανώς αδύνατο για την αιτήτρια αφού έχει παιδιά που φοιτούν σε σχολεία (ένα από τα οποία σε ειδικό σχολείο) και που αντιμετωπίζουν σοβαρές αναπηρίες. 

Αξίζει να σημειωθεί ότι οι υπηρεσίες δεν καταβάλλουν όλο αυτό το χρονικό διάστημα το προβλεπόμενο από το νόμο επίδομα αναπηρίας για ανάπηρα παιδιά επειδή θεωρούν, κατά παράβαση της Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Παιδιού και τη νομοθεσία κατά των διακρίσεων, ότι το επίδομα αυτό είναι μόνο για ανάπηρα παιδιά, τα οποία είναι Κύπριοι πολίτες. 

Η ΚΙΣΑ θεωρεί απαράδεκτη την απόφαση των Υπηρεσιών Κοινωνικής Ευημερίας να διακόψει το δημόσιο βοήθημα της εν λόγω οικογένειας, η οποία απόφαση παραβιάζει κάθε νομιμότητα, ηθική αρχή και την έννοια της κοινωνικής αλληλεγγύης. 

Η συγκεκριμένη περίπτωση καταδεικνύει για μια ακόμη φορά πόσο αδικαιολόγητος είναι ο θόρυβος που το τελευταίο χρονικό διάστημα γίνεται, με πρωτεργάτες μάλιστα συγκεκριμένους βουλευτές, για τη δήθεν «προνομιακή μεταχείρηση» των αιτητών ασύλου από τις κρατικές υπηρεσίες, καθώς και τη συζήτηση και φιλολογία που αναπτύσσεται γύρω από το θέμα, με αποτέλεσμα σήμερα να συζητείται η τροποποίηση της νομοθεσίας για περαιτέρω μείωση των ωφελημάτων που λαμβάνουν οι αιτητές ασύλου. 

ΚΙΣΑ, 8/6/10

Εν Ούλλα Πόμπα (?)! - Φεστιβάλ στην Πλατεία Φανερωμένης

Παρασκευή 18/6:

Προβολές ταινιών-ντοκυμαντέρ:

--> Everything is ok
--> Φιλμάκι αφιερωμένο στις 17 του Μάη
--> Amore
--> Lucky People Center International


Σάββατο 19/6:

18:00 Συμμετέχουμε στην ποδηλατοπορεία Critical Mass

20:00 Ζωντανή μουσική: Reggae, ρεμπέτικα
Φαγητά και φρούτα skipping
Δωρεάν μουσική DIY
Έκθεση φωτογραφίας

Οι προβολές και η μουσική ξεκινούν στις 20:00
Συνδιοργανώνουν: Φάλιες, Πλανόδιο Στέκι Δρόμου

----------------------------------------------------------------------------------

Friday 18/6:

Videos/documentaries to be shown:

-->Everything is ok
-->Film dedicated to the 17th May
-->Amore
-->Lucky People Center International


Saturday 19/6:

18:00 We will participate in the Critical Mass bikeride event

20:00 Live music: Reggae, rebetika

Also:
Food and fruits skipping
Free DIY music
Exhibition of photographs

Co-organized by: Falies, Planodio Steki Dromou

Οι Υπηρεσίες "Κοινωνικής Ευημερίας" σε ρόλο χαφιέ - εκβιαστή - καταστολέα

Γυναίκα αιτήτρια ασύλου και φορέας HIV επισκέφτηκε τις Υπηρεσίες Κοινωνικής Ευημερίας για συνεργασία με τη λειτουργό υπεύθυνη για την περίπτωσή της. Η λειτουργός, αντί να ασκήσει τα καθήκοντα που καθορίζονται από το Νόμο και τον κώδικα επαγγελματικής δεοντολογίας, κάλεσε την ΥΑΜ, η οποία συνέλαβε την αιτήτρια στο Επαρχιακό Γραφείο Ευημερίας Λευκωσίας, ανακοινώνοντας της, κατά παράβαση της σχετικής Νομοθεσίας, προφορικά «ότι είναι παράνομη γιατί η αίτηση της για άσυλο είχε απορριφθεί». Η αιτήτρια συνελήφθηκε ενώ δεν είχε ακόμα ενημερωθεί για την απορριπτική απάντηση, η οποία είχε εκδοθεί λίγες μέρες προηγουμένως και πριν εκπνεύσει η προθεσμία των 75 ημερών που προβλέπει η σχετική νομοθεσία για καταχώρηση προσφυγής στο Ανώτατο Δικαστήριο εναντίον της απόφασης.

Η δεύτερη υπόθεση αφορά μετανάστρια οικιακή εργαζόμενη και μητέρα και η οποία κλήθηκε από λειτουργό του Επαρχιακού Γραφείου Ευημερίας Λεμεσού για να μεταβεί στο γραφείο της. Η γυναίκα επισκέφτηκε τη λειτουργό στο Επαρχιακό Γραφείο Ευημερίας Λεμεσού, όπου συνελήφθηκε από την ΥΑΜ Λεμεσού. Η εν λόγω μετανάστρια γέννησε πριν από πέντε περίπου μήνες και έπειτα από πιέσεις που δεχόταν από τον εργοδότη της, ο οποίος την εκβίαζε με μη ανανέωση του συμβολαίου απασχόλησής της σε περίπτωση που κρατούσε το παιδί, αρχικά συγκατατέθηκε ώστε οι Υπηρεσίες Κοινωνικής Ευημερίας να δώσουν το παιδί για υιοθεσία. Στη συνέχεια και ενώ το παιδί δεν είχε ακόμα δοθεί για υιοθεσία, οι γονείς του παιδιού ενημέρωσαν το Επαρχιακό Γραφείο Ευημερίας Λεμεσού ότι αποφάσισαν να κρατήσουν το παιδί τους. Οι Υπηρεσίες Κοινωνικής Ευημερίας αρνήθηκαν να δώσουν το παιδί στους γονείς του, κρατώντας το στο Μακάριο Νοσοκομείο, όπου νοσηλευόταν αρχικά λόγω του ότι είχε γεννηθεί πρόωρα και στη συνέχεια στο Γενικό Νοσοκομείο Λεμεσού, όπου βρίσκεται ακόμα, με οδηγίες των Υπηρεσιών Κοινωνικής Ευημερίας, παρά το ότι εδώ και τρεις περίπου μήνες έχει πάρει εξιτήριο. Από τότε που οι γονείς ενημέρωσαν το Επαρχιακό Γραφείο Ευημερίας Λεμεσού ότι αποφάσισαν να κρατήσουν το παιδί τους, η λειτουργός που χειρίζεται την υπόθεση εκβίαζε τη μητέρα ότι δεν θα της δοθεί το παιδί της, εκτός και αν επιστρέψει στη χώρα καταγωγής της. Τελικά, η γυναίκα συνελήφθηκε στο Επαρχιακό Γραφείο Ευημερίας Λεμεσού, λόγω του ότι ο εργοδότης της δεν προχώρησε σε ανανέωση της άδειας διαμονής της και παρά το γεγονός ότι διαμένει και εργάζεται εννιά χρόνια στην Κύπρο και θα μπορούσε να υποβάλει αίτηση για πολιτογράφηση και να διεκδικήσει το καθεστώς της μακρόχρονα διαμένουσας.

Η τρίτη υπόθεση αφορά γυναίκα θύμα εμπορίας για σεξουαλική εκμετάλλευση και μητέρα, η οποία, αφού αναγνωρίστηκε ως θύμα εμπορίας από την αστυνομία, χρησιμοποιήθηκε ως μάρτυρας σε δικαστική υπόθεση εμπορίας προσώπων που κράτησε σχεδόν τρία χρόνια, χωρίς να της δοθεί άδεια παραμονής. Η αναφερόμενη μετά την ολοκλήρωση της δίκης, δεν ενημερώθηκε από τις Αρχές για το δικαίωμα της να υποβάλει αίτηση για αποζημιώσεις από τους εμπόρους αλλά ούτε και βοηθήθηκε για επανένταξη στη κοινωνία, όπως προβλέπει η σχετική νομοθεσία. Αντ’ αυτού, οι Υπηρεσίες Κοινωνικής Ευημερίας διέκοψαν το δημόσιο βοήθημα που της δινόταν και ζήτησαν από την ΥΑΜ να τροχοδρομήσει τον επαναπατρισμό της με το «πρέπει να φύγει από την Κύπρο» Το θύμα, μητέρα δύο μικρών παιδιών, παραμένει χωρίς καμιά βοήθεια από τις Υπηρεσίες Κοινωνικής Ευημερίας παρά το γεγονός ότι έχει αποταθεί στο Οικογενειακό Δικαστήριο Λεμεσού για εξασφάλιση νομικής αρωγής για αναγνώριση της πατρότητας του παιδιού της το οποίο απέκτησε μαζί με Κύπριο πολίτη με τον οποίο διατηρούσε δεσμό. 

Η ΚΙΣΑ καταδικάζει τις πιο πάνω πρακτικές και ιδιαίτερα τη στάση των Υπηρεσιών Κοινωνικής Ευημερίας, οι οποίες φαίνεται να λειτουργούν όχι με γνώμονα την «κοινωνική ευημερία» των χρηστών τους, αλλά με τρόπο που όχι μόνο βλάπτει τους χρήστες των Υπηρεσιών, αλλά και που καταρρακώνει το κύρος τους, λειτουργώντας ως προέκταση της Υπηρεσίας Αλλοδαπών και Μετανάστευσης. 

ΚΙΣΑ – Κίνηση για Ισότητα, Στήριξη, Αντιρατσισμό

13 Μαίου 2010

Ανέγερση Καθεδρικού Ναού στη Λευκωσία;

Η εκκλησία της κύπρου επιδιώκει την ανέγερση τεράστιου μεγέθους καθεδρικού ναού παρά την αρχιεπισκοπή. Έχουν αρθρωθεί αντιδράσεις από κάποια κόμματα, το σύλλογο αρχιτεκτόνων κύπρου και πρόσφατα από την «Επιτροπή αγώνα για την μη ανέγερση του Καθεδρικού ναού».

Οι αντιδράσεις κινούνται κυρίως σε δύο άξονες: από τη μια επισημαίνουν την ασυμβατότητα της κατασκευής με το ιστορικό κέντρο και από την άλλη προειδοποιούν για τα κυκλοφοριακά προβλήματα που θα δημιουργηθούν στην ήδη βεβαρημένη περιοχή.

Συμφωνούμε ανεπιφύλακτα με όσους αντιτίθενται στην ανέγερση του τεράστιου καθεδρικού ναού στην παλιά πόλη.

Την ίδια ώρα, θεωρούμε ότι τα επιχειρήματα που έχουν αρθρωθεί μέχρι στιγμής, χτυπώντας ευαίσθητες χορδές μιας μεγάλης γκάμας ατόμων και ομάδων (ιστορικότητα κέντρου, περιβάλλον) είναι μεν έγκυρα και ουσιαστικά, αλλά, συνειδητά ή ασυνείδητα συγκαλύπτουν άλλες παραμέτρους του εγχειρήματος που είναι εξ’ ίσου ή και περισσότερο επικίνδυνες.

Η εξουσία της εκκλησίας στην κύπρο παρεμβαίνει σε όλο το φάσμα της ζωής μας:

Ασκεί μια αδιαμφισβήτητη κοινωνική εξουσία που απορρέει από την ηγεμονία διενέργειας τελετών που έχουν σχέση με τις προσωπικές και κοινωνικές μεταβάσεις (γέννηση, ονοματοδότηση, συμβίωση, χωρισμός, εγκαίνια, ορκωμοσία κυβερνήσεων) και τις πελατειακές σχέσεις που δημιουργεί η οικονομική της δραστηριότητα. Φυσικά μεγάλη είναι η επιρροή που ασκεί στις κοινωνικές αντιλήψεις και ως ο κυρίαρχος θρησκευτικός θεσμός.

Επίσης, η ορθόδοξη εκκλησία συντηρεί κύκλους διανοουμένων και πολιτευτάδων οι οποίοι παρεμβαίνουν με μεγάλη επιτυχία στα κοινωνικά δρώμενα προωθώντας τις δικές της συντηρητικές και πολλές φορές αντιεπιστημονικές αντιλήψεις σε θέματα όπως η παιδεία, τα ατομικά και συλλογικά δικαιώματα κοινωνικών ομάδων (π.χ. γυναίκες, ομοφυλόφιλοι ). Παράλληλα, για τον ίδιο σκοπό, χρηματοδοτεί μια σειρά από ιδρύματα, κέντρα μελετών, μ.μ.ε.( έντυπα και ηλεκτρονικά).

Συχνά πυκνά, παρεμβαίνει άμεσα στα πολιτικά δρώμενα είτε με δηλώσεις της ιεραρχίας είτε με εκδόσεις φυλλαδίων προπαγανδιστικού χαρακτήρα, τα οποία μοιράζει στους ναούς. Κύριος στόχος είναι να προωθήσει το δικό της “αποδεκτό εθνικό πλαίσιο”, αλλά και να δικαιώσει την ιστορική της παρουσία. Η πολιτική της εξουσία συνοδεύεται από τη συνεχή προσπάθεια επιβολής ενός αυταρχικού, ανιστόρητου και α-πολιτικού λόγου που βασίζεται στη δύναμη του αυταπόδεικτου, εφ’ όσον αρθρώνεται από τα χείλη του προκαθήμενού της.

Από την οθωμανική περίοδο και έπειτα, η εκκλησία στην κύπρο αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους καπιταλιστικούς θεσμούς με όλα τα επακόλουθα: αδίστακτη εκμετάλλευση φυσικών πόρων και γης για επιχειρηματική κερδοφορία, διασπάθιση του δημόσιου χρήματος μέσω φοροαπαλλαγών, περιβαλλοντικές καταστροφές. Θυμίζουμε ενδεικτικά το σκάνδαλο με τη μετακίνηση άμμου από το μοναδικό στην Κύπρο χώρο αναπαραγωγής της Καρέτα Καρέτα (παραλία της Τοξεύτρας στον Ακάμα) -ηχηρή προϊστορία της εκκλησίας στο να αγνοεί περιβαλλοντικού τύπου ανησυχίες- και την πρόσφατη συζήτηση για τη φοροδιαφυγή της εκκλησίας. Η εκκλησία είναι σε θέση να διατηρεί την κοινωνική, ιδεολογική και πολιτική επιρροή της ακριβώς επειδή είναι ένας γνήσιος καπιταλιστής που γνωρίζει τη σημασία του προσωπικού μάρκετινγκ: η αρχική αρνητική στάση της πολεοδομικής επιτροπής του Δήμου Λευκωσίας έχει μετατραπεί σε θετική μετά από προσωπικές επαφές του αρχιεπισκόπου…

Τι επιχειρεί λοιπόν ουσιαστικά η εκκλησία με την προσπάθεια να ανεγείρει στο ιστορικό κέντρο ένα οικοδόμημα-μεγαθήριο και μάλιστα ναό;

Ένα τέτοιο οικοδόμημα συνιστά μια χωρική και οπτική ηγεμονία πάνω στο τοπίο της εντός των τειχών πόλης. Πολύ ορθά ο σύλλογος αρχιτεκτόνων (http://www.architecture.org.cy/nqcontent.cfm?a_id=5512&tt=graphic&lang=l2), επισημαίνει ότι «γίνεται σημαντική ανατροπή του υφιστάμενου πολεοδομικού ιστού της περιοχής», και πως ένα τέτοιο κτίριο «θα λειτουργεί μονίμως αρνητικά σε σχέση με την ανάδειξη των μνημείων του ευρύτερου χώρου, αφού με τη μεγάλη του κλίμακα θα επιβάλλεται στις υπόλοιπες οικοδομές που το περιβάλλουν» (η έμφαση δική μας).

Η εκκλησία, ως κραταιός θεσμός που στην κύπρο λειτουργεί παράλληλα και αλληλοϋποστηρίζεται με το κράτος, γνωρίζει πολύ καλά ότι αρχιτεκτονικά εγχειρήματα που δεσπόζουν του αστικού τοπίου ταυτόχρονα το εξουσιάζουν. Η μνημειακή αρχιτεκτονική μεγάλου μεγέθους λειτουργεί ως καταλύτης ομοιογενοποίησης της κοινωνίας. Τέτοια οικοδομήματα δεσπόζουν στον τρισδιάστατο αστικό χώρο επειδή επιθυμούν να δεσπόσει και το κωδικοποιημένο τους μήνυμα στο χώρο των ιδεών. Επιχειρούν έτσι να αμβλύνουν την πολλαπλότητα των ταυτοτήτων και να αποσιωπήσουν τη διάδραση των κοινωνικών δυναμικών.

Την ίδια λογική με μεγάλη επιτυχία έχουν χρησιμοποιήσει παγκοσμίως κρατικοί θεσμοί και υπηρεσίες, μοναρχικά, φασιστικά, θεοκρατικά και στρατιωτικά καθεστώτα, καθώς και ισχυροί οργανισμοί που στηρίζουν τον καπιταλισμό (όπως ήταν για παράδειγμα οι δίδυμοι πύργοι).

Συμπερασματικά, η επιδίωξη της ανέγερσης του τεράστιου καθεδρικού ναού αποτελεί επίδειξη της αλαζονείας που προκύπτει από τις πολλαπλές μορφές της εξουσίας της εκκλησίας που παρατέθηκαν πιο πάνω και παράλληλα από την προσπάθειά της να εδραιώσει εκ νέου, με νέους τρόπους που αγγίζουν τα δεδομένα της σύγχρονης ζωής, το χαρακτήρα της ως κατεστημένου θεσμού. Εκλαμβάνουμε την πρόθεση της εκκλησίας για ανέγερση καθεδρικού να έχει διπλή απόληξη: από τη μια ως απόπειρα η μνημειακή αυτή αρχιτεκτονική να λειτουργήσει ως αγωγός υπενθύμισης των εκκλησιαστικών εξουσιών στην κυπριακή κοινωνία και από την άλλη ως κράχτης των προθέσεων των εκκλησιαστικών για το μέλλον.

Το μήνυμά του εγχειρήματος –και του προτεινόμενου κτιρίου- είναι ξεκάθαρο: «Έχουμε ασκήσει σφαιρική εξουσία στο παρελθόν και σκοπεύουμε να συνεχίσουμε να την ασκούμε και στο μέλλον. Προκειμένου να το θυμάστε θα κατακλύσουμε σε μήκος, πλάτος και ύψος το οπτικό σας πεδίο με ένα έργο τόσο ισχυρό που δίπλα του οποιαδήποτε (οπτική και άλλη) αντίσταση θα φαντάζει τουλάχιστον γραφική».

Η αντίσταση κατά του χτισίματος του καθεδρικού ναού θα πρέπει να αποτελέσει την αφετηρία για μια ευρύτερη αμφισβήτηση της εκκλησίας ως ιεραρχικού και αντιδραστικού θεσμού. Ταυτόχρονα, δίνει και την ευκαιρία για τη συσπείρωση όλων εκείνων που αντιτάσσονται στη δημιουργία μιας αποστειρωμένης πόλης – βιτρίνας, που θα θυμίζει “open mall” και θα εξυπηρετεί το κεφάλαιο και όχι τις ανάγκες των κατοίκων και επισκεπτών της εντός των τειχών πόλης. 

Φάλιες

Ομάδα εντός και εκτός δικτύου/εναλλακτικά μίντια

Λευκωσία, 6 Μαΐου 2010

Πόλη και Δημόσιος Χώρος: Παρουσίαση – Προβολή – Συζήτηση στο Φεστιβάλ της Oδού Θησέως

Ο δημόσιος χώρος τείνει να θεωρείται περισσότερο ως ένας χώρος μετάβασης από το ένα μέρος στο άλλο παρά ως χώρος κατοίκησης…..

Τι είναι δημόσιος χώρος;

Τι ιδιωτικός;

Πού κατοικούμε;

Τι δικαιούνται να χρησιμοποιούν γυναίκες-άντρες-παιδιά, ντόπιοι και “άλλοι” σε μια πόλη και ποιοι το ορίζουν;

Ποιους τρόπους έχουν οι κάτοικοι στη διάθεσή τους για να ορίσουν το χώρο τους;

Όταν λέμε αλλαγή σε μια πόλη τι ακριβώς εννοούμε;

Τι είδους χώρους θέλουμε για τις πόλεις μας;

Μια παρουσίαση-προβολή-συζήτηση για την πόλη και το δημόσιο χώρο στο Φεστιβάλ της Οδού Θησέως από τις Φάλιες :Ομάδα Εντός και Εκτός Δικτύου/Εναλλακτικά Μedia

Παράλληλα, σας καλούμε να δώσετε τη γνώμη σας σε πέντε δηλώσεις για το γκραφίτι …. “στους γύρω τοίχους” 

Το Σάββατο, 8 Μαΐου στις 8μ.μ.

στο χώρο στάθμευσης επί της Οδού Θησέως

(στο ύψος περίπου του αριθμού 56)

αυτονομία

(κλεμμένο που τα μαύρα φτερά)

ρατσιστική βία στη Λάρνακα

Η ΚΙΣΑ καταδικάζει έντονα τη ρατσιστική βία στη Λάρνακα

Χθες, 28/4/10, τα ξημερώματα, το οίκημα της παλαιστινιακής κοινότητας στη Λάρνακα, όπου στεγάζονται πολιτιστικές και κοινωνικές εκδηλώσεις της κοινότητας και όπου, μεταξύ άλλων, Παλαιστίνιοι διδάσκονται ελληνικά, έγινε στόχος εμπρηστικής ενέργειας. Οι εμπρηστές, διέρρηξαν το κτίριο, έβαλαν φωτιά και άφησαν και το μήνυμά τους σε τοίχο του οικήματος με κόκκινη μπογιά: «you started, we finish it» και «not the end» (δεν είναι το τέλος. Εσείς το αρχίσατε, εμείς το τελειώνουμε).

Το μήνυμα που άφησαν οι εμπρηστές υπονοεί ξεκάθαρα τα ρατσιστικά κίνητρά τους, αφού, όπως φαίνεται, δεν τους άρεσε το γεγονός ότι Παλαιστίνιοι χρησιμοποιούσαν το οίκημα για πολιτιστικές και κοινωνικές εκδηλώσεις και έτσι, αποφάσισαν να το «τελειώσουν», σύμφωνα με τους ίδιους.

Δυστυχώς, το εν λόγω περιστατικό ρατσιστικής βίας δεν είναι το μόνο, αφού, τον τελευταίο έναν περίπου μήνα έχουν προηγηθεί ακόμα δύο παρόμοια περιστατικά στη Λάρνακα. Πιο συγκεκριμένα, στις 21/3/10 το μουσουλμανικό τέμενος στη Λάρνακα πυρπολήθηκε μετά από ρήξη βομβών μολότοφ από άγνωστα πρόσωπα, ενώ προηγουμένως είχε γίνει επανειλημμένα αντιληπτή από τους πιστούς και τον Ιμάμη η ρίψη αυγών, πετρών και μπουκαλιών στο τέμενος, με αποτέλεσμα ακόμα και το σπάσιμο τζαμιών του τεμένους. Επίσης, κατά την προηγούμενη μέρα (20/3/10), χώρος, όπου παλαιότερα στεγαζόταν εργοστάσιο και χρησιμοποιείται από μετανάστες και νεαρούς ως τόπος συνάντησης, πυρπολήθηκε επίσης με μολότοφ από άγνωστα πρόσωπα. Και τα δύο αυτά περιστατικά είχαν τότε αποσιωπηθεί τόσο από τα ΜΜΕ όσο και από την αστυνομία, παρά το ότι η ΚΙΣΑ στις 23/3/10 προέβηκε σε καταδικαστική ανακοίνωση τύπου σε σχέση με το περιστατικό. Ως αποτέλεσμα, οι δράστες συνεχίζουν ανενόχλητοι, όπως φαίνεται, τις ενέργειές του, οι οποίες δεν μπορεί παρά να έχουν ρατσιστικό υπόβαθρο.

Αυτή τη φορά, το περιστατικό δεν αποσιωπήθηκε εντελώς, καλύφτηκαν όμως τα κίνητρα των δραστών, αφού λόγος έγινε κυρίως για «εγκληματική ενέργεια» και «τραμπουκισμό», αλλά τα περισσότερα ΜΜΕ και η αστυνομία δεν έχουν κάνει αναφορά στα ρατσιστικά κίνητρα των δραστών, όπως δεν έπραξαν και σε σχέση με τα προηγούμενα περιστατικά.

Επίσης, πριν από έναν περίπου μήνα, η εθνικιστική ομάδα «Μαύρες Ταξιαρχίες» είχε διεξάγει ρατσιστική δράση στην Λάρνακα, κατά την οποία διανεμήθηκαν φυλλάδια με ξεκάθαρα ρατσιστικό περιεχόμενο με τον τίτλο «ΣΤΟΠ! στη Μετανάστευση». Η ίδια ομάδα δηλώνει σε σχέση με την εν λόγω δράση στο μπλογκ της ότι «συνεχίζοντας την παρουσία μας στους δρόμους της Μεγαλόνησου, ο Αγώνας μας εντατικοποιείται στην πόλη του Κίμωνα (Λάρνακα). Οι Αυτόνομοι Εθνικιστές ΜΑΥΡΕΣ ΤΑΞΙΑΡΧΙΕΣ έδρασαν κατά της αθρόας μετανάστευσης απαιτώντας άμεση απέλαση όλων των μεταναστών» και υπογράφει «ΥΠΕΡ ΠΙΣΤΕΩΣ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΔΟΣ Ο ΑΓΩΝ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ. ΑΥΤΟΝΟΜΗ ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΗ ΕΚΦΡΑΣΗ ΜΑΥΡΕΣ ΤΑΞΙΑΡΧΙΕΣ.»

Η ΚΙΣΑ πιστεύει ότι η πιο πάνω δράση και τα τρία πρόσφατα περιστατικά ρατσιστικής βίας στη Λάρνακα δεν είναι άσχετα μεταξύ τους, αλλά συσχετίζονται. Για τον λόγο αυτό, η ΚΙΣΑ ανησυχεί για ότι τα πιο πάνω περιστατικά είναι εκφάνσεις και αποτελέσματα οργανωμένης ρατσιστικής βίας. Επίσης, η ΚΙΣΑ εκφράζει την ανησυχία της για την μη αποτελεσματική μέχρι σήμερα διερεύνηση και αντιμετώπιση του θέματος από τις αστυνομικές αρχές.

Η ΚΙΣΑ καταδικάζει έντονα το νέο σοβαρό επεισόδιο ρατσιστικής βίας και καλεί τόσο τον Αρχηγό Αστυνομίας όσο και την Αρχή κατά του Ρατσισμού και των Διακρίσεων, στα πλαίσια των αρμοδιοτήτων τους, να διερευνήσουν το περιστατικό, αλλά και το ενδεχόμενο οργανωμένης ρατσιστικής βίας. Επίσης, καλούμε την πολιτεία να αξιολογήσει τα δεδομένα και να ληφθούν το συντομότερο δυνατό μέτρα προτού το φαινόμενο της ρατσιστικής βίας τεθεί εκτός ελέγχου.

Τέλος, η ΚΙΣΑ καλεί την κυβέρνηση να προβεί στην παραχώρηση οικονομικής βοήθειας προς τα θύματα για την αποκατάσταση των ζημιών του Κέντρου της Παλαιστινιακής Κοινότητας.

ΚΙΣΑ – Κίνηση για Ισότητα, Στήριξη, Αντιρατσισμό

29 Απριλίου 2010

Imagine - Street Festival

--> 

Ενα φεστιβάλ Τεχνών, Μουσικής και Ζωής! 

Στις 17 Απριλίου, Σάββατο

Το φεστιβάλ θα ξεκινήσει στις 4 το απογευμα στην πλατεια της Φανερωμενης

και θα περιλαμβάνει...

- Μουσική

- Φαγητά

- Ζογκλερικά

- Ζωγραφική Προσώπου

- Γκραφιτι

- Χειροποιητα Κοσμηματα

- Αξεσουαρ για τα μαλλια

- Έκθεση φωτογραφίας

Φερτε τους φιλους και τις φιλες σας, φερτε μπαλονια, μουσικα οργανα, μεταμφιεστειτε, βαφτειτε και ο,τι αλλο σκεφτειτε.

Η Εκθεση Φωτογραφιας περιέχει δουλεια των:

Spyros Droussiotis, Maria Vafeades, Katerina Efstathiou, Clio Hadjigeorgiou, Yiangos Yiangou, Iordanis Kridiotis, Michael Alexandros Andreopoulos, Evagoras Bekiaris, Phanos Hadjikiriakos, Nepheli Papadaki, Eleni Tziali, Emma Louis Charalambous, Katerina Shoukiouroglou, Niovi Antoniou, Pedro Ss, Polina Tsinti, Anabelle Lee, Alex Georgiades, Maria Antoniadou

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

A celebration of Arts, Music and Life! You are all welcome to join.

On Saturday 17th April

The event will start at 4pm at Faneromeni square (old Nicosia)

and will include..

- Music

- Food

- Juggling

- Face Painting 

- Graffiti

- Handmade Jewellery

- Hair Accessories

- Photographic Exhibition

Bring your friends, bring balloons, musical instruments, colours, dress up and facepaint yourself. Let's reclaim the streets! 

The Photo Exhibition includes the work of:

Spyros Droussiotis, Maria Vafeades, Katerina Efstathiou, Clio Hadjigeorgiou, Yiangos Yiangou, Iordanis Kridiotis, Michael Alexandros Andreopoulos, Evagoras Bekiaris, Phanos Hadjikiriakos, Nepheli Papadaki, Eleni Tziali, Emma Louis Charalambous, Katerina Shoukiouroglou, Niovi Antoniou, Pedro Ss, Polina Tsinti, Anabelle Lee, Alex Georgiades, Maria Antoniadou

τα παιδία δεν παίζει

Νέα τρομοκρατική επίθεση εργοδότη Aνακοίνωση του Σωματείου Σερβιτόρων Μαγείρων & λοιπών εργαζομένων στο κλάδο του επισιτισμού

Αναδημοσίευση από το ρεπό

Πρόσφατα, συναδέλφισσα, μέλος του σωματείου που επέστρεψε από νόμιμη ιατρική άδεια, απολύθηκε από το αφεντικό-ιδιοκτήτη της αλυσίδας καφετεριών VΙΑ VAI. Στις συναντήσεις που έγιναν με τους λογιστές της επιχείρησης, ώστε να τις αποδοθούν δεδουλευμένα, ένσημα και αποζημίωση, ο εργοδότης Στέλιος Καρέζος εμφανίστηκε προκλητικός απέναντι στην εργαζόμενη αλλά και στους εκπροσώπους του σωματείου, με αποκορύφωμα τη συνάντηση της 23ης Μάρτη, ημέρας που θα γινόταν ο τελικός διακανονισμός. Ο Καρέζος, αφού αντιλήφθηκε -δυσφορώντας- τη μαζική παρουσία μελών του σωματείου, άρχισε να τραβάει φωτογραφίες με ψηφιακή κάμερα. Μετά από απαίτηση να σβήσει τις φωτογραφίες, σήκωσε την μπλούζα του κι επέδειξε το ΟΠΛΟ που έφερε στη ζώνη του. Η συνέχεια δόθηκε στο αστυνομικό τμήμα, όπου οι αστυνόμοι αφού κατέγραψαν το γεγονός «συνέστησαν» στην εργαζόμενη και τα μέλη του σωματείου να μην προβούν σε μηνύσεις, ώστε να μη δεχθούν αντιμήνυση από τον Καρέζο (ο οποίος περίμενε απ’ έξω) κι οδηγηθούν όλοι στο αυτόφωρο. Ο Καρέζος καθ’ όλη τη διάρκεια του περιστατικού επαναλάμβανε τη φράση «Τώρα μπλέξατε»…

Στις 24 Μάρτη αργά το απόγευμα, η συναδέλφισσα Κάρμεν Μ. δέχθηκε επίθεση από αγνώστους την ώρα που κατευθυνόταν στο σπίτι της. Τη χτύπησαν βάναυσα στο κεφάλι και την εγκατέλειψαν αιμόφυρτη και λιπόθυμη στην είσοδο του σπιτιού της. Το κίνητρο της επίθεσης δεν ήταν η ληστεία, καθώς όταν η Κάρμεν συνήλθε είχε πάνω της και τα χρήματα και το τηλέφωνό της.

Την κυβερνητική τρομοκρατία των οικονομικών μέτρων και της αστυνομικής καταστολής ακολουθεί χαμογελαστά η εργοδοτική τρομοκρατία της μείωσης μισθών, της ελαστικοποίησης των σχέσεων εργασίας και της τραμπούκικης συμπεριφοράς απέναντι σε όποιον/α επιλέγει να παλέψει συλλογικά για τα αυτονόητα (πλήρη ασφάλιση, ένσημα, αποζημιώσεις, αξιοπρέπεια). Το παραπάνω γεγονός έρχεται να προστεθεί στο μακρύ κατάλογο της εργοδοτικής αυθαιρεσίας απέναντι σε συνδικαλιστές βάσης το τελευταίο διάστημα και στους αναρίθμητους εργαζομένους που βιώνουν τέτοιες συνθήκες καθημερινά, τη στιγμή που οι ξεπουλημένοι συνδικαλιστές με τους παχυλούς μισθούς διοργανώνουν συνέδρια-φιέστες, προβάροντας το υπουργικό τους κοστούμι.

Η ΕΡΓΟΔΟΤΙΚΗ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΔΕ ΘΑ ΜΕΙΝΕΙ ΑΝΑΠΑΝΤΗΤΗ

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΥΣ ΜΠΡΑΒΟΥΣ ΚΑΙ ΤΑ ΟΠΛΑ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ – ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ – ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΩΝ ΕΡΓΑΤΩΝ

Συνέλευση Κυριακή 28 Μάρτη, 18:00, Πολυτεχνείο.

Σωματείο Σερβιτόρων Μαγείρων και Λοιπών Εργαζομένων του Κλάδου του Επισιτισμού.

Ατάκες που άκουσα σήμερα (με χρονολογική σειρά)

«Στην Κύπρο εν έσσιει λεσβίες» !!!!!!!!!!!!!!!

Στην πρεσβεία του Βελγίου, στην Κύπρο, τουλάχιστο, τελούν γάμους μεταξύ αντρών, αλλά όχι μεταξύ γυναικών!!!!!!!!!! (τούτη εν εν ατάκα, εν η πραγματικότητα!!!!!!)

«Τα παιδιά μας πρέπει να τα μεγαλώνουμε και να τους βάζουμε όρια σύμφωνα (και) με το φύλο τους»!!!!!!!!!!!

«Εν μπορείς την κόρη σου να την μεγαλώσεις όπως τον γιο σου, ούτε τον γιο σου όπως την κόρη σου»....

Βία ενάντια στις γυναίκες (συνέχεια)

--> 

Γενικά, η συζήτηση αναφορικά με τη βία κατά των γυναικών κινείται κατά κανόνα σε επιφανειακό επίπεδο. Κι αυτό εξ αιτίας του ότι θεωρείται πια «ξεπερασμένο» θέμα και χιλιοειπωμένο. Η αλήθεια είναι ότι άπειρες συζητήσεις έχουν γίνει και γίνονται επί του θέματος. Σπάνια όμως σε βάθος και στην ουσία. Κι εδώ ακριβώς έγκειται το πρόβλημα. Γιατί η συνεχής επανάληψη του θέματος έχει «κουράσει» κι έχει αφήσει την ψευδαίσθηση ότι η συζήτηση γύρω από αυτό έχει «εξαντληθεί». Κι όμως, στην πραγματικότητα, η συζήτηση αυτή σχεδόν ποτέ δεν γίνεται διεξοδικά και ειλικρινά. Συνήθως, ίσα που ξύνεται η επιφάνεια του ζητήματος και η συζήτηση κλείνει πριν φτάσει στο ζουμί.

Συχνά, οι συζητήσεις γύρω από τη βία ενάντια στις γυναίκες γίνονται με αφορμή κάποιο συγκεκριμένο περιστατικό. Αυτό δεν είναι κατ’ ανάγκη κακό. Το κακό είναι ότι, με πρόφαση ότι στόχος πρέπει να είναι πέρα από την θεωρητική προσέγγιση του θέματος και η έμπρακτη βοήθεια προς τη συγκεκριμένη γυναίκα, η συζήτηση καταλήγει σε απλή φιλανθρωπία και προσπάθειες επίκλησης όχι της ουσιαστικής αλληλεγγύης μας προς το θύμα, αλλά των φιλανθρωπικών μας συναισθημάτων απέναντί της.

Από την άλλη, με την ισοπεδωτική δικαιολογία πάντα ότι αιτία του φαινομένου είναι όχι τα άτομα τα ίδια που προβαίνουν στη άσκηση βίας, αλλά η κοινωνία γενικότερα και αόριστα (πόσο συμφέρον, αλήθεια…), ακόμα και οι πιο ευαίσθητοι και, κατά τ’ άλλα, πολιτικοποιημένοι, δίνουν συγχωροχάρτι στους θύτες. Και η πρόφαση είναι ότι και οι θύτες ουσιαστικά θύματα είναι, αφού στην κοινωνία που ζούμε, η οποία αποδέχεται και προωθεί πολλές φορές τη βία και τον σεξισμό, τέτοια φαινόμενα είναι αναπόφευκτα. Βέβαια και οι θύτες είναι κι αυτοί θύματα αυτής της κοινωνίας, η οποία μας διαπλάθει με συγκεκριμένα πρότυπα και όπου η ιεραρχία θριαμβεύει ακόμα και στις διαπροσωπικές σχέσεις των μελών της. Δεν είναι το ίδιο όμως. Δεν μπορεί να εξισωθεί ο θύτης με το θύμα. Δεν βρίσκονται ακριβώς στην ίδια κατάσταση, στην ίδια θέση. Γιατί ο ένας κάνει χρήση της εξουσίας του απέναντι στην άλλη, η οποία υφίσταται τη βία. Και στο κάτω κάτω, ποια είναι αυτή η κυρία κοινωνία? Δεν είναι όλοι και όλες εμείς που αποτελούμε αυτή την περιβόητη κοινωνία? Δεν έχουμε ο καθένας και η καθεμιά μας ευθύνες για το πώς είναι η κοινωνία? Και δεν έχουν ακόμα περισσότερες ευθύνες, σε σχέση μάλιστα με τα θύματά τους, εκείνοι που ασκούν και επιβάλουν την εξουσία τους (ακόμα και την φανταστική εξουσία τους) μέσω τέτοιου είδους βίας?

ΘΟΛΟΥΡΑ

Σηκώθηκε και τους ετοίμασε τέλεια το πρωϊνό

με μαθηματικές κινήσεις.

Τους χαιρέτισε: Στο καλό σας αγαπάω μην αργήσετε

απ' το σοφά γυαλισμένο κεφαλόσκαλο.

Τίναξε το χαλί έπλυνε φλιτζάνια και τασάκια

μιλώντας μόνη της.

Έβαλε το φαϊ στην κατσαρόλα κι άλλαξε το νερό στα βάζα.

Ένιωσε έξυπνη στο μανάβικο

χαμογέλασε συγκαταβατικά στην κομμώτρια

αλλοτριώθηκε στην αποθήκη καλυντικών

κι αγόρασε εκδόσεις " ΚΥΤΤΑΡΟ" τη "ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΤΗΣ

ΓΥΝΑΙΚΑΣ ΣΤΟΝ ΑΝΔΡΙΚΟ ΚΟΣΜΟ".

Έστρωσε το τραπέζι την ώρα

που χτύπαγε το κουδούνι

όμορφη έξυπνη κι ενημερωμένη στα κοινά.

Το παιδί κοιμήθηκε

κι ο άντρας την ακούμπησε απο πίσω.

Αυτή χαχάνισε όπως είχε δεί σ' ένα διαφημιστικό

και τουπε με χοντρή σεξουαλική φωνή: Έλα

Την πήδηξε τέλειωσε και ξεράθηκε.

Η γυναίκα σηκώθηκε με προσοχή για να μην τον ξυπνήσει

έπλυνε τα πιάτα μιλώντας μόνη της

άνοιξε τα παράθυρα να φύγει η τσικνίλα.

Έκανε τσιγάρο άνοιξε το βιβλίο και διάβασε:

"... μόνο όταν οι γυναίκες απαιτήσουν ενεργητικά

θα υπάρξει ελπίδα γι' αλλαγή"

και πιο κάτω:

ΝΑΙ ΑΛΛΑ ΤΙ ΕΚΑΝΕΣ ΣΗΜΕΡΑ ΧΡΥΣΗ ΜΟΥ

ΤΙ ΕΚΑΝΕΣ ΣΗΜΕΡΑ;

Σηκώθηκε με προσοχή

πήρε το καλώδιο της ψήστρας

τόσφιξε καλά στο λαιμό του άντρα της

κι έγραψε κάτω απο την ερώτηση

του φεμινιστικού κινήματος: ΕΠΝΙΞΑ ΕΝΑΝ.

Ύστερα πήρε το 100 και μέχρι νάρθουν

κοίταξε το ωροσκόπιό της στη ΓΥΝΑΙΚΑ.

Κατερίνα Γώγου

Η βία ενάντια στις γυναίκες μας αφορά όχι μόνο όλες, αλλά και όλους

Σε αυτή την ανάρτηση δεν με ενδιαφέρει και τόσο πολύ το να ασχοληθώ με το πόσο αποτρόπαιη και καταδικαστέα πράξη είναι η βία ενάντια στις γυναίκες και η ενδοοικογενειακή βία. Αυτά είναι αυτονόητα και χιλιοειπωμένα. Δεν νομίζω να έχω κάτι καινούριο να πω. Δεν μπορώ όμως και να αποφύγω να επαναληφθώ υποστηρίζοντας ξανά πως και για αυτά τα φαινόμενα φταίνε οι ιεραρχικές δομές του κοινωνικού συστήματος στο οποίο ζούμε και ότι ο μόνος τρόπος για την απάλειψη τέτοιων φαινομένων θα ήταν η ανατροπή του παρόντος συστήματος και η επαναδόμηση της κοινωνίας με μη ιεραρχικό τρόπο. Οι πράξεις βίας ενάντια στις γυναίκες και ενδοοικογενειακής βίας είναι βέβαια απεχθείς και καταδικαστέες. Πώς και γιατί όμως οι πράξεις αυτές συνιστούν διόλου σπάνιο φαινόμενο μέσα στις σύγχρονες κοινωνίες, όπου η ισότητα των φύλων έχει θεωρητικά «επιτευχθεί» και ενώ νομοθεσίες έχουν θεσπιστεί για την προστασία των θυμάτων και την παρεμπόδιση τέτοιων φαινομένων;

Οι πατριαρχικές δομές στις οποίες βασίζεται η υπάρχουσα κοινωνία είναι που επιτρέπουν την ύπαρξη φαινομένων βίας ενάντια στις γυναίκες και ενδοοικογενειακής βίας. Γιατί η πατριαρχία έχει εμπεδώσει με αποτελεσματικό τρόπο δυστυχώς στις συνειδήσεις των ατόμων ότι ο άντρας αντιπροσωπεύει τη δύναμη στην οποία η γυναίκα «οφείλει» να υποκύπτει και να παραδίδεται και σε αντίθετη περίπτωση, ο άντρας έχει το «δικαίωμα» ή/και ακόμα την «υποχρέωση» να χρησιμοποιήσει κάθε μέσο για να την «δαμάσει». Και αφού, σύμφωνα πάντα με τις πατριαρχικές αντιλήψεις, ο άντρας είναι το πρότυπο της σωματικής δύναμης, η σωματική βία είναι ένα «θεμιτό» μέσο που ένας άντρας «δικαιούται» να χρησιμοποιήσει για να υποτάξει μια γυναίκα.

Τέτοιες πατριαρχικές αντιλήψεις συντηρούνται, αναπαράγονται και διαιωνίζονται και από το καπιταλιστικό σύστημα. Διάφορες εταιρείες διαφημίζουν τα προϊόντα τους χρησιμοποιώντας εικόνες ξεκάθαρης βίας εναντίον των γυναικών, όπως

 

Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την αποδοχή τέτοιων εικόνων ως «κανονικές» και την προώθηση της βίας κατά των γυναικών ως πράξη «φυσιολογική», κοινωνικά αποδεκτή και  θεμιτή.

              

Νόμοι μπορεί να έχουν θεσπιστεί στις σύγχρονες κοινωνίες για την ποινικοποίηση της βίας ενάντια στις γυναίκες και της ενδοοικογενειακής βίας. Οι νόμοι όμως πώς μπορούν να βοηθήσουν όταν αυτοί που έχουν ως ρόλο την τήρηση των νόμων δεν πιστεύουν στο περιβόητο πνεύμα του νόμου? Ο νόμος πώς μπορεί να προστατέψει τα θύματα όταν αυτά θυματοποιούνται ξανά από τα ίδια τα όργανα του νόμου? Γιατί όταν μία γυναίκα θύμα βίας αποταθεί στις αρχές για να καταγγείλει το περιστατικό βίας, τότε έρχεται αντιμέτωπη με τους λειτουργούς των θεσμών, οι οποίοι κατά κανόνα είναι καλά γαλουχημένοι με πατριαρχικές αντιλήψεις, οι οποίες τους κάνουν να ταυτίζονται πιο πολύ με τον θύτη παρά με το θύμα. Και έτσι, ακόμα κι όταν μια γυναίκα τολμήσει να καταγγείλει τον θύτη της στην αστυνομία, για παράδειγμα, το όργανο του νόμου, καθήκον του οποίου είναι υποτίθεται η εφαρμογή του νόμου και η παραπομπή του θύτη ενώπιον της δικαιοσύνης, αντί να πράξει το καθήκον του, προσπαθεί να «νουθετήσει» το θύμα με παρατζιελιές του τύπου «πήαινε μάνα μου πίσω στον άντρα σου τζιαι στα κουπελλούθκια σου. Εν κρίμα να διαλύσεις το σπίτι σου για μια παρεξήγηση. Τζιαι πρόσεχε τζιαι εσύ λίο ίνταλως του μιλάς, μεν τον νευριάζεις για να σε δέρνει». Παρόμοιου τύπου συμβουλές δίνουν όχι μόνο άντρες αστυνομικοί, αλλά και γυναίκες κοινωνικοί λειτουργοί των Υπηρεσιών Κοινωνικής Ευημερίας…

Από την άλλη, το κυπριακό κράτος δεν λειτουργεί ούτε ένα καταφύγιο για τα θύματα ενδοοικογενειακής βίας. Το μοναδικό καταφύγιο που υπάρχει στην Κύπρο διαχειρίζεται Μη Κυβερνητική Οργάνωση και οι πόρτες του είναι ερμητικά κλειστές στις μετανάστριες χωρίς χαρτιά. Και εδώ ακριβώς εγείρονται ερωτήματα και για τον ρόλο ΜΚΟ και το δικό τους μερίδιο ευθύνης. Γιατί μια γυναίκα μετανάστρια χωρίς χαρτιά που είναι θύμα βίας και της κλείνουν την πόρτα ακόμα και ΜΚΟ, τί επιλογές έχει; Στην αστυνομία δεν μπορεί να αποταθεί για ευνόητους λόγους. Οι Υπηρεσίες Κοινωνικής Ευημερίας αρνούνται επίσης να την στηρίξουν με το πρόσχημα ότι δεν έχει χαρτιά. Κατά τ’ άλλα, όλοι οι «αρμόδιοι» σπεύδουν να καταδικάσουν δήθεν κάθε φαινόμενο βίας ενάντια γυναικών.

Για σκοπούς πρόληψης κι αντιμετώπισης φαινομένων βίας κατά των γυναικών κι ενδοοικογενειακής βίας, διάφοροι οργανισμοί, κυβερνητικοί και μη, πραγματοποιούν σχετικές εκστρατείες. Το παράδοξο είναι ότι οι εκστρατείες αυτές συνήθως επιστρατεύουν φωτογραφίες – στερεότυπα που απεικονίζουν κακόμοιρες, ξυλοδαρμένες και φοβισμένες γυναίκες ή/ και παιδιά που κλαίνε. Τέτοιες στερεότυπες εικόνες έχουν ως μοναδικό σκοπό να προκαλέσουν τον οίκτο και τα φιλάνθρωπα αισθήματα του κοινού. Στην ουσία, τέτοιες αναπαραστάσεις όχι μόνο δεν μπορούν να βοηθήσουν στην πρόληψη κι αντιμετώπιση φαινομένων βίας κατά των γυναικών κι ενδοοικογενειακής βίας, αλλά προωθούν μια στερεότυπη εικόνα σε σχέση με τα θύματα, την οποία και κανονικοποιούν, αφού αυτή αναπαράγεται τόσες πολλές φορές που εντυπώνεται στις συνειδήσεις των δεκτών της, δηλαδή των ανθρώπων που απαρτίζουν μια κοινωνία ως «συνηθισμένη», «κανονική» και άρα,  αποδεκτή. Ακόμα, τέτοιες απεικονίσεις υποβιβάζουν τη συζήτηση που αφορά στη βία ενάντια στις γυναίκες σε ζήτημα αισθημάτων οίκτου και φιλανθρωπίας, αποφεύγοντας την πολιτικοποίηση της συζήτησης. 

(συνεχίζεται)